Ikonograficzny kanon Zwiastowania w europejskim malarstwie Renesansu można łatwo prześledzić na przykładzie sześciu obrazów na ten temat, które namalował Fra Filippo Lippi.

Albrecht Dürer (1471-1528) uznawany jest za najwybitniejszego niemieckiego artystę okresu renesansu. Albrecht Dürer był rysownikiem, grafikiem, malarzem, a również teoretykiem sztuki.

Angielski malarz Edward Burne-Jones (1833-1898), czołowy przedstawiciel prerafaelitów, uważany jest dzisiaj za jednego z największych malarzy brytyjskich XIX wieku.

Hieronim Bosch (ok. 1450-1516), niderlandzki malarz i rysownik z przełomu późnego gotyku i wczesnego renesansu północnego. Malarstwo Hieronima Boscha jest dziwne, cechuje je bogata, ale nie do końca jasna symbolika.

Bartolomé Esteban Murillo (1617-1682) to hiszpański malarz z okresu baroku, który malował głównie obrazy o tematyce religijnej. Jest wśród nich również obraz „Pokłon trzech króli”:

El Greco (1541-1614) to najpopularniejszy na świecie przedstawiciel manieryzmu, prawdopodobnie uczeń samego Tycjana. Najbardziej znane są jego obrazy o tematyce religijnej, np. „Ekstaza świętego Franciszka” – obraz, który znajduje się w polskich zbiorach (Muzeum Diecezjalne w Siedlcach).

Drugi pokłon trzech króli namalowany przez El Greco jest już bardzo wyraźny i rozpoznanie szczegółów nie sprawia kłopotów.

El Greco namalował też trzecią wersję pokłonu trzech króli, na której postacie są przedstawiane jeszcze całkiem „normalnie”. El Greco nie wydłuża postaci w ten charakterystyczny dla jego stylu sposób, ale można już zauważyć, zwłaszcza na szatach Maryi, typowy dla niego sposób operowania kolorem w celu oddania światła.