Salvador Dali, Portret Picassa

Salvador Dali, Portret Picassa

Galeria Fine Art Express

Salvador Dali, Portret Picassa, obraz olejny z 1947r. Oryginalne wymiary 64 x 54 cm.

Malując swojego konkurenta do tytułu największego malarza XX wieku, Dali dokonał syntezy własnego stylu i stylu portretowanego artysty. Przedstawił na swoim obrazie postument z popiersiem Picassa, pod którym złożony został  czerwony goździk – w dowód uznania. Ale portretowanie nie polega tu na realistycznym oddawaniu fizycznego wyglądu Picassa „w naturze” – na pierwszy plan wybijają się „sztuczności” jako to, co kreuje sztuka. Głównym pomysłem Dalego jest zdwojenie języka. Jeden język jest naturalny, cielesny, a drugim jest wychodząca nad nim z ust długa metalowa łyżeczka z mandoliną. Łyżeczkę zwykle wkłada się do ust – na obrazie Dalego ona wychodzi z ust, tak jakby chodziło o karmienie innych tym, co wychodzi z wnętrza artysty (jako coś co, dźwięczy w jego duszy, sądząc po tej mandolinie). Można założyć, że wszystkie elementy w takim metalicznym kolorze mają charakter posągowy, a te cieplejsze, żółte odpowiadają osobistemu życiu artysty. Na piersi widzimy dolną część kobiecego ciała, co wyraża silne zainteresowanie Picassa życiem seksualnym (barani róg na głowie jest w tym układzie symbolem jego jurności). Dwa różnokolorowe kwiatki pomiędzy udami kobiety wskazują na to, że przetwarzał on swoje libido w sztukę. Dodany drugi oczodół, który normalnie powinien być niewidoczny, jest właśnie czymś w stylu Picassa – styl ten zostaje uwieczniony na portrecie jako jeden z jego powodów do chwały. A to, że Picasso ma doprawioną metaliczną fryzurę, jest zapewne żartem z jego łysiny, tak jakby twórczość miała być dla niego kompensacją braku włosów na głowie.

Patrz również: Salvadore Dali Ostatnia wieczerza, Salvadore Dali Twarz Mae West, Salvadore Dali, Wydzielenie atomu